പ്രിയപ്പെട്ടവളേ,
എല്ലാം നിനക്കറിയാമായിരുന്നിട്ടും, എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നീ നിറച്ച ഓരോ വേദനയും നിസ്സംഗതയോടെ നോക്കിനിന്നതെന്തിനാണ്? എന്റെയുള്ളിലെ ഓരോ വികാരവും, ഓരോ സ്വപ്നവും, ഓരോ ഭയവും ഞാൻ നിന്നോട് പങ്കുവെച്ചതാണ്. നീയെന്നെ കേട്ടു, എന്റെ കണ്ണുനീരിന് സാക്ഷിയായി, എന്റെ ചിരിയിൽ പങ്കുചേർന്നു. എന്റെ ലോകം നിന്നിൽ ഒതുങ്ങുകയായിരുന്നു. വാക്കുകൾ കൊണ്ട് വിവരിക്കാനാവാത്തത്ര ആഴത്തിൽ ഞാൻ നിന്നെ വിശ്വസിച്ചു. എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഓരോ നിമിഷവും നിന്നോടൊപ്പം പങ്കുവെക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. എന്നാൽ, നിനക്ക് ഞാൻ വെറുമൊരു നിമിഷം മാത്രമായിരുന്നോ? എന്റെ ലോകം നിന്നിൽ അവസാനിക്കുമ്പോൾ, നിന്റെ ലോകം എന്നിൽ നിന്ന് അകന്നുപോകുകയായിരുന്നു.
നീയില്ലാത്ത ഈ ജീവിതം ഒരു ശൂന്യതയാണ്. നീയില്ലാതെ ഓരോ ദിവസവും മുന്നോട്ട് പോകുന്നത് എങ്ങനെയെന്ന് എനിക്കറിയില്ല. നമ്മുടെ ഓർമ്മകൾ എന്നെ വേട്ടയാടുന്നു. നീയെനിക്ക് തന്ന സന്തോഷങ്ങളും, നീയെനിക്ക് തന്ന വേദനകളും ഒരുപോലെ എന്നെ മുറിപ്പെടുത്തുന്നു. ഒരു വിശദീകരണവും നൽകാതെ നീ എന്നെ വിട്ടുപോയത് എന്തിനാണ്? നീ എനിക്ക് തന്ന വാഗ്ദാനങ്ങൾ വെറും വാക്കുകളായിരുന്നോ? എന്റെ ഹൃദയം നീ തകർത്തെറിഞ്ഞപ്പോൾ, നിനക്കൊരു കുറ്റബോധവും തോന്നിയില്ലേ? നിന്റെ മൗനം എന്നെ കൂടുതൽ വേദനിപ്പിക്കുന്നു. നീയില്ലാതെ ഞാൻ എങ്ങനെ ജീവിക്കുമെന്നോ, എന്റെ ജീവിതം എവിടെയെത്തുമെന്നോ എനിക്കറിയില്ല.
ഒരുപക്ഷേ, ഇതൊരു അവസാനമായിരിക്കാം. നിന്നോടുള്ള എന്റെ പ്രണയം ഒരുപാട് വലുതായിരുന്നിരിക്കാം. നിനക്കത് ഉൾക്കൊള്ളാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവില്ല. എന്നെ തനിച്ചാക്കി നീ യാത്ര തുടരുമ്പോൾ, എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നീ സമ്മാനിച്ച മുറിവുകൾ കാലം ഉണക്കുമെങ്കിൽ, അതും ഞാൻ സഹിക്കും. എന്നാലും, ഒരു ചോദ്യം മാത്രം എന്നിൽ അവശേഷിക്കുന്നു: നീ എന്തിനാണ് എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചുപോയത്? ഈ ചോദ്യത്തിന് ഒരു മറുപടി ഇന്നും എനിക്ക് ലഭിച്ചിട്ടില്ല. ഒരുപക്ഷേ, കാലം എനിക്കൊരു മറുപടി നൽകിയേക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ ഈ ചോദ്യം എന്നെ എന്നെന്നേക്കുമായി പിന്തുടർന്നേക്കാം.
എല്ലാം നിനക്കറിയാമായിരുന്നിട്ടും, എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നീ നിറച്ച ഓരോ വേദനയും നിസ്സംഗതയോടെ നോക്കിനിന്നതെന്തിനാണ്? എന്റെയുള്ളിലെ ഓരോ വികാരവും, ഓരോ സ്വപ്നവും, ഓരോ ഭയവും ഞാൻ നിന്നോട് പങ്കുവെച്ചതാണ്. നീയെന്നെ കേട്ടു, എന്റെ കണ്ണുനീരിന് സാക്ഷിയായി, എന്റെ ചിരിയിൽ പങ്കുചേർന്നു. എന്റെ ലോകം നിന്നിൽ ഒതുങ്ങുകയായിരുന്നു. വാക്കുകൾ കൊണ്ട് വിവരിക്കാനാവാത്തത്ര ആഴത്തിൽ ഞാൻ നിന്നെ വിശ്വസിച്ചു. എന്റെ ജീവിതത്തിലെ ഓരോ നിമിഷവും നിന്നോടൊപ്പം പങ്കുവെക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിച്ചു. എന്നാൽ, നിനക്ക് ഞാൻ വെറുമൊരു നിമിഷം മാത്രമായിരുന്നോ? എന്റെ ലോകം നിന്നിൽ അവസാനിക്കുമ്പോൾ, നിന്റെ ലോകം എന്നിൽ നിന്ന് അകന്നുപോകുകയായിരുന്നു.
നീയില്ലാത്ത ഈ ജീവിതം ഒരു ശൂന്യതയാണ്. നീയില്ലാതെ ഓരോ ദിവസവും മുന്നോട്ട് പോകുന്നത് എങ്ങനെയെന്ന് എനിക്കറിയില്ല. നമ്മുടെ ഓർമ്മകൾ എന്നെ വേട്ടയാടുന്നു. നീയെനിക്ക് തന്ന സന്തോഷങ്ങളും, നീയെനിക്ക് തന്ന വേദനകളും ഒരുപോലെ എന്നെ മുറിപ്പെടുത്തുന്നു. ഒരു വിശദീകരണവും നൽകാതെ നീ എന്നെ വിട്ടുപോയത് എന്തിനാണ്? നീ എനിക്ക് തന്ന വാഗ്ദാനങ്ങൾ വെറും വാക്കുകളായിരുന്നോ? എന്റെ ഹൃദയം നീ തകർത്തെറിഞ്ഞപ്പോൾ, നിനക്കൊരു കുറ്റബോധവും തോന്നിയില്ലേ? നിന്റെ മൗനം എന്നെ കൂടുതൽ വേദനിപ്പിക്കുന്നു. നീയില്ലാതെ ഞാൻ എങ്ങനെ ജീവിക്കുമെന്നോ, എന്റെ ജീവിതം എവിടെയെത്തുമെന്നോ എനിക്കറിയില്ല.
ഒരുപക്ഷേ, ഇതൊരു അവസാനമായിരിക്കാം. നിന്നോടുള്ള എന്റെ പ്രണയം ഒരുപാട് വലുതായിരുന്നിരിക്കാം. നിനക്കത് ഉൾക്കൊള്ളാൻ കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവില്ല. എന്നെ തനിച്ചാക്കി നീ യാത്ര തുടരുമ്പോൾ, എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ നീ സമ്മാനിച്ച മുറിവുകൾ കാലം ഉണക്കുമെങ്കിൽ, അതും ഞാൻ സഹിക്കും. എന്നാലും, ഒരു ചോദ്യം മാത്രം എന്നിൽ അവശേഷിക്കുന്നു: നീ എന്തിനാണ് എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചുപോയത്? ഈ ചോദ്യത്തിന് ഒരു മറുപടി ഇന്നും എനിക്ക് ലഭിച്ചിട്ടില്ല. ഒരുപക്ഷേ, കാലം എനിക്കൊരു മറുപടി നൽകിയേക്കാം, അല്ലെങ്കിൽ ഈ ചോദ്യം എന്നെ എന്നെന്നേക്കുമായി പിന്തുടർന്നേക്കാം.
