സ്വപ്നം കാണാത്തവർ ആയി ആരുമുണ്ടാവില്ല.. അതിൽ നല്ലതും ചീത്തയും ഉണ്ടാവാം.. എന്നാൽ ഉണരുമ്പോൾ അതിൽ പലതും മനസ്സിൽ തങ്ങി നിൽക്കണമെന്നില്ല.. ചിലതെല്ലാം ഒരു ദൃശ്യം പോലെ കണ്ണിൽ കാണാം.. എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിലെ പതിവ് വിരുന്നുകാർ ആയിരുന്നു സർപ്പങ്ങൾ..പല നിറത്തിലും രൂപത്തിലും ഭാവത്തിലും ഒറ്റക്കും തുണയായും വരുന്ന വരവ് കണ്ടു കണ്ടു അതിനെ ഭീതിയുടെ നിഴലിൽ മാത്രം ആയിരുന്നു ഞാൻ നോക്കി കണ്ടിരുന്നത്.. അബോധാവസ്ഥയിൽ മാത്രമല്ല, നേരിട്ട് കാണുന്നതോ, ചിത്രങ്ങൾ കാണുന്നതോ.. മനസ്സിൽ ഓർക്കുന്നത് പോലും എന്റെ ശരീരത്തെ മരവിപ്പിച്ചിരുന്നു.. മുറിയിൽ ഉള്ള പല വസ്തുക്കളിലേക്കും നോക്കി അറിയാതെ കണ്ണിൽ അതിന്റെ രൂപം നിഴലിക്കുമായിരുന്നു.. എന്നാൽ പതിവിലും വിപരീതമായി കണ്ട സ്വപ്നം അത്ര സുഖകരമായിരുന്നില്ല.. ഒരേ സ്വപ്നം അതെ സമയം അത്പോലെ തന്നെ മറ്റൊരാളും കൂടെ കണ്ടെന്നു അറിഞ്ഞപ്പോൾ എന്റെ ഹൃദയമിടിപ്പ് എറിയിരുന്നു..കുറച്ചു കാലം എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളിൽ ഇല്ലാതിരുന്ന സർപ്പങ്ങൾ വീണ്ടും വിരുന്നുകാരായി എത്തിയപ്പോൾ അതെ സ്വപ്നം ഒരേ സമയം മറ്റൊരാൾക്കും കാണാൻ കഴിഞ്ഞത് ഉത്തരം കിട്ടാത്ത ചോദ്യം ആയി മനസ്സിൽ നിറഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു.. എല്ലാ ചോദ്യങ്ങൾക്കും ഉള്ള ഉത്തരം നമ്മുടെ എല്ലാം ഉള്ളിൽ തന്നെയുണ്ടാവാം.. ഇന്നും ഞാനും മനസ്സും തമ്മിൽ വടം വലിയാണ്.. മനസ്സും ചിന്തയും നമ്മളെയല്ല,, നമ്മൾ അവയെ നിയന്ത്രിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നത് എവിടെയാണോ അവിടെയാണ് ഈ അന്ധകാരത്തിൽ നിന്നും പുറത്തേക്കു കടക്കാനുള്ള വാതിലിന്റെ താക്കോൽ മറഞ്ഞിരിക്കുന്നത്...
