ഒന്നോർത്താൽ ജീവിതത്തിൽ സങ്കടപ്പെടാൻ മാത്രമല്ല ചിരിക്കാനുള്ള വകയുണ്ട്.. എനിക്കെന്തേ അത് കിട്ടിയില്ല! എനിക്ക് മാത്രം എന്താ കിട്ടാഞ്ഞത്! തുടങ്ങിയ ചോദ്യങ്ങൾ മനസ്സിൽ വരുമ്പോൾ ഞാൻ ഒന്ന് ഇരുത്തി ചിന്തിച്ചു... ഒരിക്കൽ വേണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചതെല്ലാം പിന്നീട് കൈ വെള്ളയിൽ കൊണ്ട് വച്ചിരുന്നില്ലേ? ഉണ്ട്.. പക്ഷെ അതിനോടുള്ള അഭിനിവേശം കെട്ടടങ്ങി കഴിഞ്ഞ് ആണെന്ന് മാത്രം..അത് ഓർത്താൽ എനിക്കിപ്പോൾ ചിരിയാണ് വരുക..പലപ്പോഴും ഞാൻ എന്നോട് തന്നെ ചോദിച്ചിട്ടുണ്ട്.. വിശപ്പും ദാഹവും കെട്ടടങ്ങി കഴിഞ്ഞു കിട്ടുന്ന ആഹാരവും വെള്ളവും എന്തിനാണെന്ന്!! ചില ആഗ്രഹങ്ങൾ വർഷങ്ങൾ എടുത്തു കൈ തുമ്പത്തു എത്താൻ.. ഞാൻ ഇപ്പോൾ കാര്യങ്ങളെ മറ്റൊരു വീക്ഷണകോണിൽ നോക്കി കാണുന്നു.. താല്പര്യം ഇല്ലാതെ മാറ്റി വച്ച പലതും കാന്തം കണക്കെ എന്നെ ചുറ്റി പറ്റി നിൽക്കുന്നു.. പിടിച്ചു വച്ചതെല്ലാം കൈ കുമ്പിളിൽ കോരിയെടുത്ത വെള്ളം പോലെ ചോർന്നു പോയി.. എനിക്ക് വേണ്ടതിനേക്കാൾ,, എനിക്ക് വേണ്ടാത്തതിന് ആണോ ഞാൻ അർഹ? ചുരുക്കി പറഞ്ഞാൽ എത്തിപ്പിടിക്കാതെ കാൽ ചുവട്ടിൽ കൊണ്ട് വച്ചിരിക്കുന്നതിനെ സ്വീകരിക്കുകയും അതിനെ ചേർത്ത് വെക്കാൻ നോക്കാതെ യഥാ സ്ഥാനത്ത് തന്നെ വെക്കാൻ ശീലിക്കുകയും വേണം.. നമുക്ക് കിട്ടുന്ന ഒന്നും നമ്മുടെ അവകാശമല്ല..നമ്മളെ എല്ലാം നിയന്ത്രിക്കുന്ന ശക്തി നമുക്ക് തരുന്ന വരദാനങ്ങൾ ആണ് അവയെല്ലാം.. നിസ്വാർത്ഥമായി വിട്ട് അയച്ചപ്പോൾ എന്നിലേക്കു വന്നു ചേർന്നതാണ് പലതും..
എന്റെ ഓർമ്മയിൽ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് എന്ന് പറയുമ്പോൾ വളരെ ചെറുപ്പത്തിലേ വിട്ടു പോയ കൂട്ടുകാരിയുടെ പേര് ആയിരുന്നു ഞാൻ എടുത്തു പറഞ്ഞിരുന്നത്.. അവളെ എന്നെങ്കിലും എവിടെയെങ്കിലും വച്ചു കാണണം എന്ന് അവളെ പിരിഞ്ഞു വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷവും ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു.. കൂടെ പഠിച്ച സ്കൂളിന്റെ പേരും അവളുടെ പേരും അല്ലാതെ മറ്റൊന്നും എനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു.. പലയാവർത്തി അവളെ കോൺടാക്ട് ചെയ്യാൻ വഴി ഉണ്ടോ എന്ന് പലരോടും അന്വേഷിച്ചു.. ഒന്നും നടക്കാതെ വന്നപ്പോൾ അതൊരു ആഗ്രഹം മാത്രമായി ഞാൻ അതിനെ അറിയാതെ എപ്പോഴോ ഉപേക്ഷിച്ചു..
പിന്നീട് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ആണ് ആദ്യമായി മൊബൈൽ ഫോൺ കയ്യിൽ കിട്ടുന്നത്.. പരസ്പരം കാണാനും സംസാരിക്കാനും വാട്സ്ആപ്പ് ഡൌൺലോഡ് ചെയ്യാൻ ഫ്രണ്ട്സ് പറഞ്ഞപ്പോൾ അതെന്താ സാധനം എന്ന് ചോദിച്ച ഞാൻ ഇപ്പോൾ കുറച്ചൊക്കെ മെച്ചപ്പെട്ടെന്ന് തോന്നുന്നു.. എല്ലാം വീട്ടുകാരുടെ വളർത്തു ഗുണം.. അല്ലാണ്ട് എന്താ പറയാ..അരുത് എന്ന് പറയുന്നതിനോട് ആവും ആസക്തി കൂടുക.. അത് മനുഷ്യ സഹജമാണ്.. പിന്നീട് അവിടുന്ന് എനിക്ക് കിട്ടാത്തതെല്ലാം എന്റെ കൈ തുമ്പിൽ വന്നെത്തി..
ഇൻസ്റ്റാഗ്രാം ഡൌൺലോഡ് ആക്കിയപ്പോൾ ആദ്യമായി ഞാൻ നോക്കിയത് അവളെ ആയിരുന്നു.. അതിൽ ഞാൻ വിജയിക്കുകയും ചെയ്തു.. ഒരുപാട് വർഷത്തെ കാത്തിരിപ്പിനൊടുവിൽ അവളെ കണ്ടു.. അവൾക്കു അയച്ച മെസ്സേജ് അവൾ കണ്ടിരുന്നില്ല.. അപ്പോഴാണ് അവളുടെ പോസ്റ്റിനു താഴെ കമന്റ് ഇട്ടു ആക്റ്റീവ് ആയി നിന്ന ഒരുത്തനെ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചത്.. അവനോട് ഞാൻ ചോദിച്ചു.. നിന്റെ ഫ്രണ്ട് ഓൺലൈൻ വന്നാൽ ഈ ഫോട്ടോ അവളെ കാണിച്ചേക്ക്.. എന്ന് പറഞ്ഞു അവസാനം ആയി സ്കൂളിൽ നടന്ന ഡാൻസ് പ്രോഗ്രാം എടുത്ത ഞങ്ങളുടെ ഫോട്ടോ അവനു അയച്ചു കൊടുത്തു.. അപ്പോൾ അവൻ ചോദിച്ചു.. അവളോട് ഇപ്പൊ പറയണോ എന്ന്.. ഞാൻ പറഞ്ഞു നിനക്ക് അവളുടെ കോൺടാക്ട് ഉണ്ടെങ്കിൽ പറഞ്ഞോ എന്ന്.. അവൻ പറഞ്ഞു കോൺടാക്ട് ഒന്നുമില്ല..അവളിപ്പോ ഇവിടെ ഉണ്ട്.. ഒരു ചെറിയ ബന്ധം ഉണ്ട് ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ.. അത് കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് ആകാംഷ ആയി.. ഞാൻ ചോദിച്ചു.. എന്ത് ബന്ധം..?? അവൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.. എന്നിട്ടു പറഞ്ഞു.. എന്റെ കെട്യോളാ എന്ന്.. എനിക്ക് അത് കേട്ടപ്പോൾ പെട്ടന്ന് ഒന്നും പറയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. സന്തോഷം ആയിരുന്നു.. വർഷങ്ങൾ ആയി മനസ്സിൽ കൊണ്ട് നടന്ന ആഗ്രഹം നടന്നതിൽ.. പക്ഷെ ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ആ ഒരു ആത്മ ബന്ധം വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഇല്ലായിരുന്നു.. കാരണം പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ... എന്തിനോടും ഉള്ള അമിതമായ ആസക്തി എന്ന് കുറയുന്നുവോ അന്നേ നമുക്ക് അത് കയ്യിൽ വരൂ...
പിന്നീട് പലരും എന്റെ ജീവിതത്തിൽ വന്നുപോയി.. കൊടുത്തതൊന്നും തിരിച്ചു കിട്ടില്ല എന്ന് ഓരോ അധ്യായങ്ങളും എനിക്ക് പഠിപ്പിച്ചു തന്നു... ഇനി എനിക്കൊരു സുഹൃത്തിന്റെ ആവശ്യം ഇല്ലെന്ന് തോന്നി ഒറ്റക് എന്ന് ജീവിക്കാൻ തുടങ്ങിയോ.. അവിടേക്ക് അപ്രതീക്ഷിതമായി ഒരുത്തി കടന്നു വന്നിരിക്കുന്നു.. ഞാൻ എന്ത് വേണ്ടെന്നു കരുതി മാറ്റി വച്ചുവോ.. അതെനിക്ക് തരാൻ ആയി ആരോ പറഞ്ഞു വിട്ട പോലെ..നഷ്ടമാകുമെന്ന പേടി വരുമ്പോൾ ഞാൻ അവളെ ഒരു അതിർ വരച്ചു നിർത്തി. എന്നാൽ ഇന്ന് അതിർ വരമ്പുകൾ അവൾ നൃത്തം ആടി മായ്ച്ചു കളയുന്നു..
ഒന്ന് ഉറപ്പാണ്.. ഞാൻ ഒരിക്കലും നഷ്ടപ്പെടുത്തിരിക്കാൻ ശ്രമിക്കില്ല.. കാരണം.. പിടിച്ചു വെക്കാത്തിടത്തോളം കാലം നീ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവും എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്..ഇന്നല്ലെങ്കിൽ നാളെ വിട്ടു പോകേണ്ടി വരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ ആണ് ഞാൻ ഇന്ന് പലതും കൂടെ കൂട്ടുന്നത്.. കൊടുക്കുന്നത് ഒന്നും തിരിച്ചു വേണമെന്ന് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നില്ല.. കാരണം,ആ ഒരു ചിന്ത കൂടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്റെ സന്തോഷം എന്റെ കൂടെ തന്നെ കാണും..

എന്റെ ഓർമ്മയിൽ ബെസ്റ്റ് ഫ്രണ്ട് എന്ന് പറയുമ്പോൾ വളരെ ചെറുപ്പത്തിലേ വിട്ടു പോയ കൂട്ടുകാരിയുടെ പേര് ആയിരുന്നു ഞാൻ എടുത്തു പറഞ്ഞിരുന്നത്.. അവളെ എന്നെങ്കിലും എവിടെയെങ്കിലും വച്ചു കാണണം എന്ന് അവളെ പിരിഞ്ഞു വർഷങ്ങൾക്കു ശേഷവും ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു.. കൂടെ പഠിച്ച സ്കൂളിന്റെ പേരും അവളുടെ പേരും അല്ലാതെ മറ്റൊന്നും എനിക്ക് അറിയില്ലായിരുന്നു.. പലയാവർത്തി അവളെ കോൺടാക്ട് ചെയ്യാൻ വഴി ഉണ്ടോ എന്ന് പലരോടും അന്വേഷിച്ചു.. ഒന്നും നടക്കാതെ വന്നപ്പോൾ അതൊരു ആഗ്രഹം മാത്രമായി ഞാൻ അതിനെ അറിയാതെ എപ്പോഴോ ഉപേക്ഷിച്ചു..
പിന്നീട് വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ആണ് ആദ്യമായി മൊബൈൽ ഫോൺ കയ്യിൽ കിട്ടുന്നത്.. പരസ്പരം കാണാനും സംസാരിക്കാനും വാട്സ്ആപ്പ് ഡൌൺലോഡ് ചെയ്യാൻ ഫ്രണ്ട്സ് പറഞ്ഞപ്പോൾ അതെന്താ സാധനം എന്ന് ചോദിച്ച ഞാൻ ഇപ്പോൾ കുറച്ചൊക്കെ മെച്ചപ്പെട്ടെന്ന് തോന്നുന്നു.. എല്ലാം വീട്ടുകാരുടെ വളർത്തു ഗുണം.. അല്ലാണ്ട് എന്താ പറയാ..അരുത് എന്ന് പറയുന്നതിനോട് ആവും ആസക്തി കൂടുക.. അത് മനുഷ്യ സഹജമാണ്.. പിന്നീട് അവിടുന്ന് എനിക്ക് കിട്ടാത്തതെല്ലാം എന്റെ കൈ തുമ്പിൽ വന്നെത്തി..
ഇൻസ്റ്റാഗ്രാം ഡൌൺലോഡ് ആക്കിയപ്പോൾ ആദ്യമായി ഞാൻ നോക്കിയത് അവളെ ആയിരുന്നു.. അതിൽ ഞാൻ വിജയിക്കുകയും ചെയ്തു.. ഒരുപാട് വർഷത്തെ കാത്തിരിപ്പിനൊടുവിൽ അവളെ കണ്ടു.. അവൾക്കു അയച്ച മെസ്സേജ് അവൾ കണ്ടിരുന്നില്ല.. അപ്പോഴാണ് അവളുടെ പോസ്റ്റിനു താഴെ കമന്റ് ഇട്ടു ആക്റ്റീവ് ആയി നിന്ന ഒരുത്തനെ ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചത്.. അവനോട് ഞാൻ ചോദിച്ചു.. നിന്റെ ഫ്രണ്ട് ഓൺലൈൻ വന്നാൽ ഈ ഫോട്ടോ അവളെ കാണിച്ചേക്ക്.. എന്ന് പറഞ്ഞു അവസാനം ആയി സ്കൂളിൽ നടന്ന ഡാൻസ് പ്രോഗ്രാം എടുത്ത ഞങ്ങളുടെ ഫോട്ടോ അവനു അയച്ചു കൊടുത്തു.. അപ്പോൾ അവൻ ചോദിച്ചു.. അവളോട് ഇപ്പൊ പറയണോ എന്ന്.. ഞാൻ പറഞ്ഞു നിനക്ക് അവളുടെ കോൺടാക്ട് ഉണ്ടെങ്കിൽ പറഞ്ഞോ എന്ന്.. അവൻ പറഞ്ഞു കോൺടാക്ട് ഒന്നുമില്ല..അവളിപ്പോ ഇവിടെ ഉണ്ട്.. ഒരു ചെറിയ ബന്ധം ഉണ്ട് ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ.. അത് കേട്ടപ്പോൾ എനിക്ക് ആകാംഷ ആയി.. ഞാൻ ചോദിച്ചു.. എന്ത് ബന്ധം..?? അവൻ ഒന്ന് ചിരിച്ചു.. എന്നിട്ടു പറഞ്ഞു.. എന്റെ കെട്യോളാ എന്ന്.. എനിക്ക് അത് കേട്ടപ്പോൾ പെട്ടന്ന് ഒന്നും പറയാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.. സന്തോഷം ആയിരുന്നു.. വർഷങ്ങൾ ആയി മനസ്സിൽ കൊണ്ട് നടന്ന ആഗ്രഹം നടന്നതിൽ.. പക്ഷെ ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ ആ ഒരു ആത്മ ബന്ധം വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഇല്ലായിരുന്നു.. കാരണം പറഞ്ഞിരുന്നല്ലോ... എന്തിനോടും ഉള്ള അമിതമായ ആസക്തി എന്ന് കുറയുന്നുവോ അന്നേ നമുക്ക് അത് കയ്യിൽ വരൂ...
പിന്നീട് പലരും എന്റെ ജീവിതത്തിൽ വന്നുപോയി.. കൊടുത്തതൊന്നും തിരിച്ചു കിട്ടില്ല എന്ന് ഓരോ അധ്യായങ്ങളും എനിക്ക് പഠിപ്പിച്ചു തന്നു... ഇനി എനിക്കൊരു സുഹൃത്തിന്റെ ആവശ്യം ഇല്ലെന്ന് തോന്നി ഒറ്റക് എന്ന് ജീവിക്കാൻ തുടങ്ങിയോ.. അവിടേക്ക് അപ്രതീക്ഷിതമായി ഒരുത്തി കടന്നു വന്നിരിക്കുന്നു.. ഞാൻ എന്ത് വേണ്ടെന്നു കരുതി മാറ്റി വച്ചുവോ.. അതെനിക്ക് തരാൻ ആയി ആരോ പറഞ്ഞു വിട്ട പോലെ..നഷ്ടമാകുമെന്ന പേടി വരുമ്പോൾ ഞാൻ അവളെ ഒരു അതിർ വരച്ചു നിർത്തി. എന്നാൽ ഇന്ന് അതിർ വരമ്പുകൾ അവൾ നൃത്തം ആടി മായ്ച്ചു കളയുന്നു..
ഒന്ന് ഉറപ്പാണ്.. ഞാൻ ഒരിക്കലും നഷ്ടപ്പെടുത്തിരിക്കാൻ ശ്രമിക്കില്ല.. കാരണം.. പിടിച്ചു വെക്കാത്തിടത്തോളം കാലം നീ എന്റെ കൂടെ ഉണ്ടാവും എന്ന് എനിക്ക് ഉറപ്പുണ്ട്..ഇന്നല്ലെങ്കിൽ നാളെ വിട്ടു പോകേണ്ടി വരുമെന്ന പ്രതീക്ഷയോടെ ആണ് ഞാൻ ഇന്ന് പലതും കൂടെ കൂട്ടുന്നത്.. കൊടുക്കുന്നത് ഒന്നും തിരിച്ചു വേണമെന്ന് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നില്ല.. കാരണം,ആ ഒരു ചിന്ത കൂടെ ഉണ്ടെങ്കിൽ എന്റെ സന്തോഷം എന്റെ കൂടെ തന്നെ കാണും..
